Victor Vogel / Alleen dromen
Heiloo 1993 / © Victor Vogel (pseud.)
Liedteksten (poëzie) / NUGI 310 / 30 ex.



De zangeres

Ze zingt oer
zichzelf
haar glanzend lijf ontplooit
klank ontrolt over brede lippen
en ze lacht
smartelijke ogen stuwen de muziek
tot achter in de zaal
van leven doordrongen
eeuwig haar trots
ze ontwijkt geen traan
ademt op haar gevoel
grillig is haar lot
wat was en nog moet komen
ze drijft op het moment
ze geeft zichzelf volkomen

En zij zingt oer zichzelf
haar glanzend lijf ontplooit
klank ontrolt over brede lippen
en ze lacht
van leven doordrongen
dierlijk haar trots
ontwijkt geen traan
op de adem van gevoel
grillig is haar lot
wat was en nog moet komen
ze drijft op het moment
ze geeft zichzelf volkomen
ze geeft zichzelf volkomen.



Jouw avond

De avond valt
als de wind over de bomen gaat
de avond valt
in het blauw
het is te blauw
zoals je ogen zijn
mijn liefste

De avond valt
zo zoet, zo zacht
bloesem van de zon
zoals je lippen zijn
mijn liefste

De avond valt
in het blauw
zoals je ogen zijn
mijn liefste
de avond valt in de nacht
houd me vast
houd me vast
de avond valt voor jou . ...



Fietsen

Fietsend door de zomer gaan
over de wegen naar de dromen gaan
waar je lach verwaait in het blauw
vogels vliegen over de dijk
meisje, de wegen van het hart
mon coeur
fietsen langs de wegen van het hart
petit chanson d'amour
que tu m'aime
aux pays d'amour

Dansend door de zomer gaan
zwervend langs de wegen gaan
de droom gerijpt als bloeiend gras
over de velden
fietsen langs zoete bloesems
een lach
een groet van jou
fietsen langs de wegen van het hart ....


Marian

Alle wegen door het blauw te gaan, Marian
alle bomen kennen met je naam, Marian
overal in die glans, Marian
geef de dans een kans, Marian
overal geplooid, Marian
overal getooid, Marian
in het licht van verlangen, Marian
pak mijn hand, Marian
langs alle wegen tot het hart
ik kwam je tegen, Marian
alle bomen met jouw naam
en alle luchten vol vervlogen dromen
schuwe vogels in de nacht, Marian
houd me toch vast, Marian.



Op het kwetsbare pad

Boeken en platen, donkere dagen
wil me bevrijden
niets zal me scheiden van de bron
ik drink het leven
proef verlangen
eet de geuren
kijk naar jouw wangen

Drink het leven
proef verlangen
ruik de geuren
zie jouw wangen

Annelies, elk gebaar in dit land
alles wat je doet, zo zoet, zo zacht
het is genoeg, meer dan genoeg
het leven, het groeit, het plooit, het vormt

Het verhaal dat wij samen schreven
het leven, het leven
met elk gebaar van jou
hoe je adem verwaait
alles aangeraakt door je hart, Anneliese
en je ogen stralen, Anneliese

Ja, ik speel zo graag verhalen
zomaar rond te dwalen, zomaar rond te dwalen
op weg naar jou
houd me toch vast, Annelies
houd me toch vast, Annelies ....



Suzanne

Dit is een liedje van Suzanne

Jij rijdt naar school op de fiets over het vlakke land
je draagt verlangen mee, in jouw lach, in jouw glans
Suzanne, Suzanne, Suzanne
neem me mee over de dijken, over het water, door de regen tot het blauw
Suzanne
in de glans van jouw lach, jouw droom, elk gebaar
Je bouwt het huis van je jonge jaren
waar je gedachtes dwalen
Suzanne, Suzanne
al die vriendinnen, al die vrienden
op de fiets op weg naar school
Suzanne
over de dijken tot het blauw
Suzanne
ik houd van jou, Suzanne
Suzanne, Suzanne
jou over de dijk zien gaan
Daar bij het water
kijk naar de maan
Suzanne, Suzanne, Suzanne
zo gewoon, zo zoet, zo zacht
Niet meer dan de droom die jij omarmt
niets meer dan die glans
Niets meer dan jouw glans
dat je gelooft, dat je leeft, dat je bloeit, dat je lacht
geef me toch een kans, Suzanne
ik houd van jou
Lange haren, spijkerbroeken
bloezend in de zon
fietsend langs de dijken tot het blauw
Suzanne, Suzanne
in het land van nuchterheid, Suzanne
doe je best, Suzanne
doe je best, Suzanne
droom je droom

Verder dan de school en de supermarkt
geen discotheek, Suzanne
maak de muziek van je hart
maak de muziek van je hart
en dans, en dans, Suzanne
zoals je voelt, zoals je lacht, zoals je gaat
Suzanne, Suzanne

Rijpe velden bloei
Suzanne in de zomer
bloesem van het hart
Suzanne
we kunnen samenkomen
houd met dan toch vast
Suzanne
adem van jouw jeugd, adem van de lach
adem van jouw jeugd
Suzanne
let maar niet op mij want ik weet al teveel
let maar niet op mij en mijn zoet gekweel
Suzanne
al die sentimenten
o, het is voor niets
doe maar gewoon
Suzanne op de fiets
doe maar gewoon en geloof in je droom
doe maar gewoon en geloof in je droom
Suzanne
ik weet wel dat de tijd ook jouw lijf verslijt
ik weet wel dat de tijd ook jouw gebaar verstijft
Suzanne
hou het sensueel en ik die je dan streel
Suzanne
hou het sensueel
en ik die je dan streel
Suzanne

Houd me vast
houd me vast
en zeg me
dat je van me houdt
dat je van me houdt
Suzanne
een lied van samenzijn
Suzanne
wij leven in de glans
van onze eerste dans
Suzanne
jij krijgt het voorelkaar
met elk handgebaar
Suzanne
een lied van samenzijn
liefde zonder pijn
Suzanne (Suzanne) ....



Het is de liefde

Het is de liefde in mijn hart
wat me deze dag verwart
het is het dansen in de zon
hoe de tederheid toch won
het is een lach, een klein moment
als je zachtjes bij me bent
geef me een hand, geef me een zoen
ik wil alles met je doen

Het zijn de geuren van het gras
of een bootje op de plas
het zijn jouw haren in de wind
waar ik dan de liefde vind
het is de zon, het is het blauw
schat ik hou zoveel van jou
kom bij me en houd me vast
en blijf bij me door de nacht

Het is een kind dat speelt op straat
waar een trekker verder gaat
kleine dingen in het groen
wil je niet kwijt voor een miljoen
het is de liefde in mijn hart
wat me deze dag verwart
hoe we dansten in de zon
en we draaiden rond en rond
het was een tango zonder smart
het was de lente in ons hart
het was de bloem van het gevoel
we waren kinderen zonder doel

Het is de droom, het zuiderland
alle zorgen aan de kant
het is een man, het is een vrouw
moeder aarde en wat trouw
dit is een lied van samenzijn
van het lachen en de pijn
hoe de liefde overwon
thee op bed op het balkon ....



Tekort

Ik rond haar lach als vierkant wezen
leugens bedolven onder bloemenpracht
zij zaait de weelde
mij rest een tandenloze mond

Woordenloos zijn haar verhalen
elk gebaar is zoet en teder
haar lach opent als mijn verlangen
ik kijk ernaar en kan niet vatten

Zij praat met snaren en de stenen
de kilte en de zang
als de mensen zijn verdwenen
de oorlog in de hel gestrand

Dan zoekt zij vogels op dode takken
en graaft naar dromen in het zand
zij pakt de kreupele vogel op
blaast zoete adem onder zijn verenpak
zij verwacht gewoon de zon
de eerste stralen van de dag
alsof het nooit anders was ....



Twee dansen

Dans, ik vroeg je, dans je met mij
ik vroeg je dans je met mij
het is muziek van het hart
het zuiderland, een zwoele avond
dans met mij en ik doe alles
het is muziek van het hart
En ik voel, ik zweef
kom meisje dans toch met mij
maar jij wilde niet
jij was van koele aarde, kille noordergrond
het dorp was teveel voor jou
de geuren van de bloemen
jij was een dame van de stad
mijn vermoeden in jouw trillend wezen
de vlinder werd gesmoord die nacht
zo werd het zwijgen
ik ging maar verderop
Toen zag ik jou en hoe je danste
jij had alles in jezelf, zo puur en trots
in gebaren afgerond
diepe bloesem ingezonken, rechtstreeks naar het hart
ik was getroffen en verward
een vrouw die groeit
helder als het wijdse sterrenfront

Het is die liefde, warm bloed
onder platanen ga je rond
hoe jij in jezelf danst
jij verzorgt je eigen bloem
ik kijk ernaar, wordt meegevoerd
de rivier die wij beiden waren
vang wat golven op
hoe jij gaat met de muziek
verlangens vloeiend in de nacht
ben bij jou in mijn gedachten
zo kan ik je toch ontmoeten
wacht de morgen af
Maar dans eerst onder de maan
dans de nacht ten volle....


Rond en rond

Ik ga rond en rond
in de dans onder de bomen van het zuiden
en de wind zo zoet met jou
houd me vast en huiver

Jij weet alles zonder woorden
zoals je in verlangen danst
de droom op je gezicht getekend
als de bomen en het water
wij komen ergens samen
duistere spiegel onder sterren
het zuiden roept die nacht

Met jou over eeuwige stenen
platanen in het licht dat gaat
rond en rond draaien jouw heupen
helemaal een avondvrouw
je gooit jouw haren los
jij viert de feesten van de maan, de schaduwspelen
en ik wacht en dans met jou vanbinnen
en ik wacht en dans met jou....



Tango d'amour 

Dans die tango d'amour
het zuiden roept
en het zuiden roept

Marianne,
we waren kinderen tesamen
onder sterren
en de huizen in de nacht
tot de morgen komt
ik ga met jou
mijn schat
houd me vast
deze lange nacht

Ik zing mijn lied van liefde
een tango d'amour, mijn schat
hoe je danste
in het licht van verlangen
en je weet het
het is zuiver zo
onaangeraakt verleden

Hoe je danst
in het licht van verlangen
en je weet het
het is zuiver zo
onaangeraakt verleden ....



Bloemenlied

Ik hou van het land
al die huisjes langs de dijk
de molens en het water
blauwe luchten
dit is het land van nuchterheid
de bloemen zuchten

Al die harten zo koud
mensen alleen
bloemen spreken van het hart

Waar is die mens
in het bos en langs de plas
overal
geel en wit en roodgekleurde velden
bloemen spreken van het hart

Dit is het land vol grijze luchten
bloemen spreken van het hart
bloemen spreken van het hart....



De stad

Al die mensen in de stad
al die lichtjes aan de gracht
leeg zijn de straten bij avond, bij nacht
het is koud op straat zonder jou
in een veel te dunne jas
en die wind die gaat zo hevig op de gracht
het is zo koud zonder jou

Het is de blues van de stad
zonder liefde in het hart
verdronken in het glas
de avond is niet goed
waar ligt verlangen nog
raak je niet meer met mijn woorden
maak die deur toch open
mijn stem klinkt als gebroken
hoe kom ik bij jou

Vergeef me al die dwaze scè?nes
in de mist van misverstanden
kan je niet benaderen
jij bent een sprookje maar de poort is toe

Vergeef met het toneel
hoekigheid waar rondheid woonde
vreemde sprongen, een kater in de kou
maar steeds zal ik naar jou blijven zoeken
de stad is koud
geef me jouw sleutel nou

Breek de schil van onbegrip en angst
met liefde wil ik bij je komen
het diepste in mezelf tonen, als je me ontvangt
ik wil beminnen in de stad
zonder jou is het zo koud ....



Je komt en je gaat

Je komt en je gaat in het licht van verlangen
en je weet het
zonder schaamte
jij bent een mooie meid
lentebloesem
zoet is de geur van tederheid

Houd me vast
klein het geluk met jou
en je weet het
zonder schaamte
jij bent een mooie meid
lentebloesem
zoet is de geur van tederheid

Jij komt van het vlakke land
wind tussen je haren
je lacht en je weet het
zonder schaamte
schoonheid woont
mijn verlangen
zoet is de droom in tederheid

Je komt en je gaat in het licht van verlangen
houd me vast
klein het geluk met jou
zoet is de geur van tederheid ....



Tot het land

Zij keert zich tot het land
golvende haren
en tot de kale grond
zij spiegelt in de zon
Ze danst in het licht van verlangen
het is zuiver zo
onaangeraakt verleden

Jij zoekt de kleine dingen
in haar hand
liefde is zacht
een gebaar
vogels blauw
haar lach
ja, in haar schaduw gaan
tot de mantel van de nacht
een vogel zoekt de sterren

Dit is een droom
jjij komt en gaat
en ik ben sprakeloos
een stronk in de grond van het noorderland
En jij
jij danst in het licht van verlangen
het is zuiver zo
zoekend de kleine dingen
in je hand
geen haast
een oogopslag
jouw lach
ja, in je schaduw gaan
tot de mantel van de nacht
melancholie
een vogel zoekt de sterren

Dit is een droom
hoe jij komt en gaat
en ik ben sprakeloos
en ik ben sprakeloos ....



Hoe alles gaat

Hoe alles gaat
loop langs de groene stengels in het bos
melancholie
jij bent verdwenen

Gevoel dat steeds weer trager stroomt
een hart met warmte tekort
alleen de avond wenkt met dagelijkse onzekerheden
dat het steeds weer later wordt
loop langs de groene stengels in het bos
een laatste vogel waagt een liedje
toegekeken door koele maan
gevoel dat steeds weer trager stroomt
een hart met warmte tekort

Hoe alles gaat
de slaap verwacht
zomaar dwalen
maar mijn bed blijft koud
want jij, ja jij, jij bent verdwenen

Ga alle wegen door het bos
ken de struiken bij hun naam
bloesems ruisen op de wind
het mulle zand betreden
maar nog heerst er geen vrede
want jij, ja jij bent er tekort
met botte kop tussen de takken
jouw schaduw is allang vergleden
herinnering gedoofd

Hoe alles gaat
vooruit maar weer
bladeren vertellen ongrijpbare verhalen
droom, kan de droom niet vinden

Voor jouw bloei ga ik langs alle wegen
een hart met warmte tekort
loop maar weer door
kom je nergens tegen
wacht op een deur die opengaat
een hand te strelen

Maar de wind blaast onrust voort
ken de struiken bij hun naam
maar jouw huis nog onbetreden
waar is de kamer waar verlangen woont ?
waar het bed om in te delen ?
jij bent tekort
loop langs alle wegen
jij bent tekort
loop langs alle wegen ....



Vrouw

Vrouw, als ik alleen bij je kwam om met je te slapen,
zou jij dan de deur opendoen ?

Vrouw, als ik zeg buiten de liefde niets te weten,
zou jij me dan voor gek verklaren ?

Vrouw, als ik in jou wil verzinken,
als tijdloos kind door jouw borsten gevoed,
zou jij me dan begrijpen?

Vrouw, als ik naakt wil zijn om de geur van jouw droom te proeven,
laat je me dan toe ?

Vrouw, neem je me zo, als al mijn verstand is weggewaaid ?

Vrouw, ken je dat gevoel ?

Vrouw, kom dichterbij op elfenvoetjes
en houdt je ogen toe,
het zijn verhalen tussen ons die op de tast ontmoeten

Vrouw, durf je het aan ?



Jij danst vanzelf

Je danst met je lichaam
over de straten in de zon
de zomer heeft niets nodig
je droom zweeft naar het blauw

Je danst vanzelf
ja, dat ben jij
je danst vanzelf

Glimlach op de tennisbaan
bejaarden op de tast
gebruinde welvaartskoppen
zoek jouw zonnestralen
gebloemde leggings aan

Wil de taal die rond je hangt
en de geur van je gebaren
hoe verlangen golvend gaat
waar we samen dromen raken

Dan voel ik jouw zachte huid
jouw bloes en jonge jaren
stilte is muziek genoeg
een warm plekje in de zon omarmen

Jij hebt bewaard
wat ik niet zeggen kan
paarden in de schemering
een juichend hard verstomd
vogels die een slaapboom zoeken
jouw zorgeloze bloei
kan de leugens niet meer noemen
jij danst gewoon ....


Siberië

Over de vlakten van het Oosten gaan
de wagens naar het stalen front
wagens door de ijzelnachten
vervloeiend met de lage zon

Niets dan bomen
staken in de nacht
stalen wagens naar het Oosten
het verhaal van mij en jou

Stalen wagens naar het Oosten
het verhaal van mij en jou.

Over de zee gevaren
honderden jaren geleden
ze bouwden hun stad

In de baai van het zuiden
slaven opgedreven
werk op de akkers
maar God vergaf

Een groots gebaar over de stenen
zie al die mensen
zonnestralen
een groots gebaar
want God vergaf

Zij waren slaven van het zuiden
maar hij stond hoog boven die mensen
bij de baai, een hoge rots
voor de eeuwen en de eeuwen
bij de baai, boven de stad

De herder strekt zijn armen
het is God die het vergaf ....



Niets, wat is er nog ?

Daar gaan wij dan op onze reis
wat hetzelfde is als gisteren
nu gooien wij overboord en zien
verbazingwekkend naakt
wat is er nog ?

Niets
dan water wat stroomt
of is het opgedroogd
als cement gestold
door tijd getekend
een vroege dood

Maar dan levend
lopend van horizon naar horizon
hetzelfde
tot de morgen komt
hetzelfde
tot de morgen komt

Dans harlekino, dans
dans in de wind
dans, maar walm hangt rond
de plicht die roept
het cement gestold
gedachten achter het behang van jaren
de dagen zijn kwijt en ontelbaar

Dood maar dan levend
hoeveel is er nog?
dans harlekino, maak de ruirnte in het blauw
het verhaal dat is je leven, het verhaal dat speel je zelf
het verhaal dat is je leven, het verhaal dat speel je zelf

De rivier stroomt, neemt vele zielen mee
maar altijd op de adem, moeder aarde
dans harlekino, dans....



Het kompas

Alles is gesproten
groen, blauw en roodgekleurd
als je lippen en je handen
door mij als het water
door de zon
alles draait om en om

Onze stad, ons huis
liefde gekleurd
zuid en noord
kompas draait rond
geen richting baat
jij, ja jij in de zon

Altijd weer
gooi de tank maar vol
eindstation
jij, ja jij
liefde kleurt de stenen
overal
onze namen geschreven
bomen
bloesems naar het hart

Zie de kastelen waarin we delen
dromen die zijn verward
zie de kastelen waarin we delen
overal
op het eind van het heden
voert de zee naar jou
overal
op het eind van het heden
voert de zee naar jou ....



Bergenhorizon

Bergenhorizon
wolken door het blauw
niets is er dan stilte
stilte over het land

Land door de winter gegrepen
land door tijd gekloofd
niets dan wolkenhorizon

En daar ben ik
ik zal blijven zwerven
totaan de horizon
en daar ben ik
zal blijven zwerven
totaan de horizon....



Het oosten lacht

Het oosten lacht in het blauw
ondanks
in die grijze stad
waar honger woont
het harde werken
voor weinig loon

Maar het zuiden lacht
door de straten
die grijze stad
het oosten volgt
alles in de maat
en op bevel
de lach ondanks
het oosten lacht
een grijze stad
waar honger woont

kinderen weten niet
ze voelen

Pappa lacht
hij is trots
zijn zoon
maar kinderen weten niet
ze voelen

Pappa lacht
het oosten lacht
in de grijze straat
waar honger woont
karig het loon
de nieuwe dag
karig het loon
de nieuwe dag ....



Prinses van de avond 

Volle jeugd
haar haren zijn gekapt
voor die dag
onschuld woont
oogschaduw en lippenstift
en bolle wangen
zij worden gekroond
prinses van de avond
dat is hun droom
die gaat
die staat
langzaam hun jeugd
bollend blond
langzaam hun jeugd
bollend blond

Zij weten niet
wat toekomst brengt
worden gekroond
prinses van de avond
in de droom
prinses van de avond
in de droom
die staat
en ze gelooft
en je gelooft
bollend blond
zo gewoon
niet meer
ze voelt
in de droom
prinses van de avond
haar jeugd bekroond
prinses die avond
haar jeugd bekroond ....




* Informatie e-mail: felixhvb@gmail.com