...
bundel Kreatief dagboek dl. 1 - jaren '90
Vacuüm Cultuurnetwerk: Selectie uit dichtbundel 'Kreatief dagboek jaren '90 '
Kreatief Dagboek 'Jaren '90' - Bloemlezing gedichten / Felix Hogeboom / januari 2000 / 56 blz. / 1eopl. 24 ex.
Loos
Hij vergat de antwoorden
na de schuifdeuren van de handelsbanken
waar hij niets meer te zoeken had
na de winkelpuien van het voordeelburgerdom
hij dreef af naar de torens gebouwd voor zijn geboorte
hij zag een lach die aandacht zocht
de warmte van een vrouw
zij greep vergeefs de stenen vast
duiven op de transen
niets meer dan haar plastic tas
na modeschoenen en toonbank is zij naakt
de mode sleet haar jeugd
breekbaarheid in zwart
toch bleef zij met haar omslagdoek gekleed
in het licht van de schemering bij dag, bij nacht
zwijgzaam omvattend
bij dag, bij nacht.
Moeder
Overal raken jouw handen de planten, de kleding, het eten
overal schik je het achteloze tot een orde die de dagen overleeft.
Moeder, je bleef verschaffen ook als de argumenten daartegen bleken
om jou maak je de liefde in het stille huis
de atmosfeer door trage jaren heen
als de kranten zijn dichtgeslagen, de boeken uitgelezen
als de afwas is gedaan en het stof is afgenomen
als de kleding is versteld.
Moeder, dan is jouw tijd gekrompen
bescheiden raak je de toetsen van de piano aan
je pakt iets op om zelf te lezen.
Gebaar
Handel gaat vrij door stad en land
de straten zijn bereikbaar voor de benzinemotor
het duister in de stegen is gebannen
hoop en wanhoop slapen achteloos in de kamers waar de televisie staat
haar spijkerbroek gescheurd de droom te groot
gezicht ingevuld door wintersport en zonnebank
bolides rijden langs het brede water
waarboven het verleden hangt
licht verwaaiend met de eerste tekens van de lente
vage bloesems langs de kant
Een ijler wezen stelde de samenkomsten te boek
een man die steeds ontsnapte
schichtig door de winkelstraat
ontzet door de maskers van de neringdoenden
onbegrepen door het klerkendom
de man die nog in sprookjes gelooft hij was het kind, de magiër
hij was de schrijver dichter van hun dromen.
Vriend
ik zag aan je mond dat je niet vrij was
die kramp
ogen rolden schichtig weg van mij
een vaag excuus
je wendde je af en kromp
en ik stond tandenloos in gedachten
ik wist niet wat,
werd stom
jij glipte weg, te schuw
mij resten schuchtere stenen
en deze mijmeringen,
dit gedicht
één grote vraag: waarom ?
Op naar Amsterdam
Ruis van ijdelheid en vluchtig contact
welke schrijver vond er onderdak ?
Kwezels die schuilen onder de vlag van de letterkunst
Inteelt in debat
En hij, de jongen met de vreemde ogen
Hij hoeft zijn naam niet meer omhoog te steken daar hij door de staat wordt afbetaald
Na Ede komen de slanke negerinnen met tanga's aan
op de reclameborden langs het nuchtere spoor in de mist over Nederland
De loketbeambte - trui en snor - die voor vrouw en kinderen werken moet
Oliepakken kruipen door het bollenveld waar geen vraag gesteld wordt
Koffie in de schaftkeet van de bouw
Geestgrond die zijn aard niet verloochenen kan
gestadige arbeid van de boer die zijn levenstaak zwijgzaam voor ogen houdt
Een grondboring in de polder als voorzet voor nieuwe woningbouw
schapen in de mist, een hek, een sloot met strakke kanten
hoogspanningsmast en asfaltstrook
auto's naar de stad ....
Voorbij
ongewoon gewoon
tref jij achter mijn ogen
verwarring geen excuus
wat blijft niet meer
de glans die dooft
gebaar, moment, vervlogen ....
* Informatie e-mail: felixhvb@gmail.com
