...
pers - Alkmaarsche Courant - 930722
Vacuüm Cultuurnetwerk: berichten in de pers
Stad & Streek 4 - Alkmaarse Courant - De Muzen - 22-7-1993
Fruitcompagnie bestookt saaie wereld met kwetsbaar lied
De Fruitcompagnie: Sjoerd van Berkel (met bril) en Felix Hogeboom knokken voor een plek in het 'culturele circus'
Van onze verslaggeefster ALKMAAR - "Een schrijftafel is dodelijk. Je weet nooit wat de uitwerking is van wat je schrijft. Daarom gaan we het podium op." Aan het woord is Alkmaarder Sjoerd van Berkel (26). Samen met Felix Hogeboom (28) uit Heiloo richtte hij de Fruitcompagnie op. Onder deze naam zijn zij met muziek en poëzie bezig en hopen ze in de toekomst veel op te treden. Hun repertoire omvat een groot aantal zelfgeschreven chansons en gedichten. In eerste instantie wilden ze het materiaal verkopen aan het artiestencircuit. Dat bleek niet zo gemakkelijk. Sjoerd benaderde onder meer Seth Gaaikerna, Jos Brink, Ivo de Wijs en Jacques Klöters. Van Brink kreeg hij een persoonlijke en zeer vaderlijke reactie terug: 'Ga zo door mijn zoon, peuter verder en maak je huiswerk goed'. De reactie van Ivo de Wijs deed tekstschrijver Van Berkel meer. De Wijs liet weten: 'Schrijf door, want je hebt een merkwaardig vuurtje in je dat ik niet graag zou zien doven'. "Het kwam er meestal op neer dat ze mijn gedichten en liedjes wel waardeerden, maar dat ik technisch nog sterker moest worden". Sjoerd vindt dat hij ruim van opvatting is. Een gedichtje voor een bruiloftskaart of een versje voor een computerfirma om lekker de draak te steken met software, hij draait er zijn hand niet voor om. "Ik ben niet elitair." Op het moment is hij bezig met 'kolder'. ,,Heerlijk om te schrijven en al je intellect overboord te gooien."
Minstreel
Van Berkel en Hogeboom kennen elkaar van de dichterskring Alkmaar. Ze stapten uit dit kringetje om hun eigen ideeënwereld uit te werken en op te voeren. Felix: ,,Wij willen iets op een interessante manier zeggen. Er is al genoeg vervlakking." Sjoerd draagt een stukje voor uit een gedicht van Felix. 'Het is de lente in m'n hart wat me deze dag verwart, hoe we dansten in de zon en de tederheid toch won'. Van Berkel:,,Dit zou ik niet durven schrijven, veel te pathetisch daar krijgt mijn lezer kromme tenen van. Felix is meer voor het gevoelswerk, het lyrische. Ik vergelijk hem wel met een minstreel. Ik ben meer voor het absurde. Het kolderieke kleeft aan mij. We vullen elkaar dus mooi aan." Uit volle borst draagt hij het gedicht Verboden fruit voor. 'Ik ben in een vorig leven een vurige schurk geweest. Ik deed alles, alles wat ons Lieve Heer verboden had. Ik trok fluitend flessen en messen en as ik zin had ouwe mannen. Met duivels gemak wist ik ieder voor mijn karretje te spannen'.
Saaiheid
Het gedicht eindigt met de woorden 'Ik ben in een vorig leven een vurige teringschurk geweest, maar nu: keurigheid, netheid en treurigheid.' En dat is nou precies de strijd die de twee jonge dichters willen aangaan. Niks geen diepe zieleroerselen brengen in onduidelijke taal, maar strijden tegen de saaiheid en het cynisme van de wereld. De tekstschrijvers werken op het moment hard aan een programma om een wat breder publiek te bereiken. Volgens hen is het podium dé weg om eigen teksten geloofwaardig te maken. Felix: "Ons publiek is liefhebber van het kwetsbare lied. Mensen die het kermisgeweld moe zijn en rust zoeken". "Eindigen als Jacques Brel, alleen op een eiland, zo ver wil ik niet gaan", zegt Sjoerd. Hij denkt eerder aan cabaretiër Toon Hermans. "De manier waarop die man artistiek bezig is, spreekt mij enorm aan. Een eigen wereldje opbouwen, wat dan toevallig een show wordt, mooi toch?"
